4daagse van Nijmegen

Ben gisteren thuisgekomen van de 4daagse en het is een geweldige ervaring geweest.
Maandag de 21e zijn we met zijn 3en naar Nijmegen gegaan. Auto geparkeerd bij ons gastgezin en toen op de fiets naar de wedren waar we ons moesten melden.
Terwijl ik in de rij sta word ik benaderd door SBS6 of ze me enkele vragen mochten stellen. Daarna ons in de feestmassa begeven. Was toen al één groot feest.
's Avonds om half elf maar naar bed gegaan omdat we vroeg op moesten de volgende dag.
Vanaf een uur of half twaalf begonnen er ineens een heleboel smsjes binnen te stromen om te vertellen dat ik dus op tv was geweest. Heb die nacht zodoende heel slecht en kort geslapen, maar was wel lachen.
De volgende ochtend vol goede moed dus op weg naar de start. Eerst een klein half uurtje fietsen en vervolgens nog eens ruim een half uur in de rij gestaan.
Omdat ik zoveel blaren heb gehad tijdens de voorbereidingen dacht ik dat het een goed idee zou zijn om de laatste 7 km te lopen op mijn slippers. Was een heel slecht idee, want toen we eenmaal binnen waren voelde ik dat dit niet goed geweest was voor mijn kuit.
De volgende dag zou Marij langs de kant van de weg zitten in Wychen. Was echt fijn, heb je toch iets om naar uit te kijken onderweg. Een stukje verder zouden we pauze nemen en vervolgens telden de kilometers al weer af. Ook de telefoontjes en smsjes tussendoor waren echt een grote steun.
De 2e dag was het heel benauwd en ik begon steeds meer last van mijn kuit te krijgen.
Ik kon 's avonds nog maar nauwelijks lopen, had geen honger en voelde me steeds beroerder worden. Ben maar naar bed gegaan en zat in een flinke dip.
De volgende morgen mijn kuit ingesmeerd met een pijnstillende zalf en paracetamol ingenomen. Een beetje yoghurt naar binnen gewerkt en toch maar weer op de fiets gestapt. De 1e kilometers wat rustig aangedaan en wonder boven wonder ging het steeds beter. We zijn pas na 27 km gestopt voor een pauze omdat het opnieuw starten steeds zo moeizaam ging met de blaren en mijn pijnlijke kuit. Het regende veel vandaag maar dat vond ik niet erg. Ook de 7 heuvelenweg was een makkie en heel mooi.
Zag het weer helemaal zitten. En weer lukte het me om op sbs in beeld te komen. Vind het knap van Marij dat ze me tussen de massa ontdekt heeft.
De laatste dag was echt aftellen. Onderweg zouden veel bekenden zitten, het was mooi weer en na enkele kilometers liep ik vrijwel weer pijnvrij. De via gladiola is idd een geweldige ervaring. Duizenden mensen langs de kant van de weg en dat kilometers lang!
Moet je echt meegemaakt hebben. Dit was niet alleen de laatste dag. Elke dag staan er ontzettend veel mensen aan de kant, van het begin tot het eind. We hebben heel veel gezongen en gezwaaid. Het was één groot feest, ondanks mijn pijnlijke benen. Volgend jaar weer als het aan mij ligt.
Groetjes Dorothé.